اشخاص دارای معلولیت حق دارند مانند سایر اقشار جامعه به اماکن عامه دسترسی برابر داشته باشند
دسترسی فزیکی بمعنی محیط قابل دسترس و مورد استفاده همه و یا به عبارت دیگر هر کس به آسانی بتوانند به اماکن عامه، ترانسپورت ، مکاتب، مدارس، مساجد، تکایا و سایر اماکن عام المنفعه و مسیر های رفت و آمد بدون کدام موانع و محدویت استفاده کرده بصورت برابر از خدمات بهره مند شوند.
در کشور عزیز ما افغانستان صد ها هزار انسان دارای معلولیت اعم از مردان، زنان و کودکان بسر می برند، آنان با موانع ، محدودیت ها و مشکلات متعدد اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی و تعلیمی روبرو می باشند.
دسترسی به تعلیم و تربیه در بسیاری نقاط کشور یکی از مشکلات عمده فرا روی اشخاص دارای معلولیت بخصوص کودکان دارای معلولیت های مختلف می باشند، زیرا مکاتب و مدارس و مراکز تحصیلات عالی به آسانی قابل دسترس نبوده و ابتدایی ترین سهولت های دسترسی فزیکی مانند زینه های مایل (رمپ) و محیط مناسب مهیا نبوده ، کودکان و نوجوانان دارای معلولیت و مشتاقین علم و معرفت نمی توانند در آنجا رفت و آمد کنند، در نتیجه یک قشر عظیم اجتماعی از حق تعلیم محروم می شوند.
در دین مقدس اسلام آموزش علم بر مرد و زن فرض است بنا اشخاص دارای معلولیت باید از خدمات آموزشی باید مطابق به نیازمندی های شان بهره مند شوند
مسئله دسترسی فزیکی مانند داشتن لفت (بالا بر)، زینه های مایل یا هموار(رمپ) علامات و سمبول های راهنمایی دسترسی فزیکی برای کتگوری های مختلف معلولیت باید در اولویت برنامه های ساختمانی عمرانی ملی جداً مد نظر گرفته شود.
دسترسی فزیکی تنها به مراکز آموزشی و تربیتی مربوط نبوده بلکه همه اماکن، ساختمان ها و مراکز خدمت رسانی مانند شفاخانه ها، کلینیک ها و مراکز عرضه خدمات صحی در شهر ها و روستاها ، ساختمان های عام المنفعه، پارک ها و تفریحگاه ها، سرک ها و جاده ها، میادین هوایی ، مراکز عبادتی و نیاییشی مانند مساجد و تکایا و سایر اماکن باید قابل دسترس باشند تا اشخاص دارای معلولیت بتوانند از آنها استفاده کنند.
اگر دست اندرکاران محترم امور ساختمانی، شهرسازی و حمل و نقل مسئله دسترسی فزیکی را در ابتدا برنامه های ساختمانی الزامی بسازد تا هر مرجع که قصد ساختن عمارت، ساختمان و یا احداث شهرک ها را دارند باید دسترسی فزیکی را شامل برنامه کاری خویش سازد ، صرفه جویی های زیادی اقتصادی در کشور بوجود می آید زیرا ساختن سهولت های دسترسی فزیکی مانند لفت، زینه های مایل و دروازه های مناسب و قابل استفاده برای کسانی که از ویلچیر استفاده می کنند در مراحل اولیه ساختمانی بسیار ساده ، آسان و کم هزینه ساخته می شود. اگر چنین موارد در ابتدا شامل برنامه نبوده و بعداً نیاز به محیط قابل دسترس مطرح شود برای عیارساختن آن با معیار های دسترسی فزیکی امکانات بیشتر مالی و مصارف زیاد ضرورت می شود.
در نظر گرفتن موارد فوق در کشور در ابتدا امر حکایت از مدیریت کارای ساختمانی ، شهرسازی و ترانسپورتی دارد، زیرا صرفه جویی و پس اندازهای مالی می تواند در جای های دیگر سرمایه گذاری شده مورد استفاده قرار گرفته و یک قسمت دیگر از مشکلات عدیده اجتماعی جامعه ما تأمین گردد.
زمانیکه ما محیط خود را برای همه اعضای جامعه قابل دسترس نسازیم ، افراد دارای معلولیت نمی توانند از چنین اماکن عام المنعفه استفاده کنند یقیناً، مسوولیت دینی و انسانی خویش را نسبت همنوعان و شهروندان دارای معلولیت ادا نکرده ایم، با عیار نمودن محیط قابل دسترس اشخاص دارای معلولیت نیز می توانند در آینده مصدر خوب خدمت و ماندگاران تاریخ بشریت خواهند شد تا همه از تفکر و نوآوری های آنان مستفید شویم.
اشخاص دارای معلولیت زیاد در جهان و افغانستان بوده اند که خدمات خوب و تاریخی را برای بشریت عرضه نموده اند آنها زمانی مصدر چنین خدمات شدند و یا می شوند که جامعه نسبت به سرنوشت اش ادای مسوولیت کنند، محدودیت ها را از فراروی اشخاص دارای معلولیت بردارند، رفتارشان را تغییر دهند و زمینه ها و فرصت ها را مهیا سازند تا اشخاص دارای معلولیت که دارای توانایی متفاوت اند از امکانات و خدمات اجتماعی بصورت یکسان برخوردار شدند و "جامعه برای همه" تحقق پیدا کند.
وقتیکه ما از دسترسی صحبت می کنیم تنها منظور دسترسی فزیکی نیست بلکه دسترسی فزیکی یک بخش از مجموعه موضوعات دسترسی می باشد، دسترسی به آموزش، دسترسی به کار، دسترس به خدمات صحی، دسترسی به اطلاعات، دسترسی به قانون، دسترسی به عدالت، دسترسی به حقوق فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و اقتصادی، دسترسی به انتخاب و رای دادن و غیره.
دسترسی فزیکی در افغانستان برای شمولیت کودکان دارای معلولیت و در مجموع اشخاص دارای معلولیت برای برخوردارشدن آنان از حق داشتن تعلیم و تربیه یک امر کاملاً ضروری و حیاتی بوده، با برداشتن موانع دسترسی فزیکی ما توانسته ایم اولین مانع مشارکت را از سر راه اشخاص دارای معلولیت برداشته ایم و آنان می توانند شامل برنامه های ارتقایی ظرفیتی و حرفوی شده به خودکفایی های لازم اقتصادی و اجتماعی می رسند، پس دسترسی فزیکی حق اشخاص دارای معلولیت می باشند و باید آنها به خدمات بصورت برابر دسترسی پیدا کنند و همه افراد جامعه ، دولت ، جامعه مدنی و ارگان های خدمات رسانی دسترسی فزیکی را در صدر برنامه های خویش قرار دهند تا همه اشخاص دارای معلولیت از حقوق بشری و مدنی شان برخوردارشوند.
۱ نظر:
سلام
واقعا که معلولین و معیوبین افغانستان از وضعیت مناسبی برخوردار نیستند و محرومیت بر علاوه معلولیت آنها را رنج می دهد.
من آدرس وبلاگتان را در لیست دوستان خود اضافه کرده ام اگر شما هم خواستید آدرس وبلاگ من را با نام "پیام روز" لینک کنید.
ارسال یک نظر